• 1403/05/25
  • - تعداد بازدید: 56
  • زمان مطالعه : 3 دقیقه
کارگاه آموزشی همه گیری شناختی و مداخلات لازم در پیشگیری از خودکشی

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شیراز، خودکشی را قابل پیشگیری دانست و بر نقش مؤثر آموزش و آگاه سازی افراد در پیشگیری از آن تاکید کرد.

به گزارش روابط عمومی بیمارستان ابن سینا،توانمندسازی کارکنان مراقبتهای بهداشتی اولیه در شناسایی، ارزیابی، مدیریت و ارجاع فرد خودکشی گرا در جامعه گام مهمی در پیشگیری از خودکشی است.به همین منظور با همکاری واحد آموزش ضمن خدمت مرکزآموزشی- درمانی ابن سینا و آموزش ضمن خدمت دانشگاه دوره آموزشی عمومی با عنوان " همه گیری شناختی و مداخلات لازم در پیشگیری از خودکشی با تدریس اساتید هیات علمی گروه روانپزشکی و روانشناسی در سالن 22بهمن ساختمان مرکزی دانشگاه برگزار گردید.

خودکشی اقدامی درونی است که به دنبال ظهور یک بحران شکل می‌گیرد و به خیال این افراد، خودکشی تنها راه مقابله با بحران است و فردی که این راه را انتخاب می کند، به طور قطع مشکل درونی دارد و باید به آن رسیدگی کرد.

در مقابل برخورد منطقی در زمان مواجهه با مشکلات و سعی در حل مسائل در شرایط نامطلوب از نشانه‌های فردی با سلامت روانی است که می‌تواند احساسات و عواطف خود را کنترل کند.

دکتر ابراهیم مقیمی سارانی در خصوص شخصیت افرادی که ممکن است این انتخاب را داشته باشند، افزود:

در صورتی که شدت واکنش‌های احساسی و عاطفی افراد به دنبال استرس‌ها و هیجانات، بیش از شرایط معمول باشد و مهارت کافی برای مدیریت استرس در دسترس نباشد، ریسک اقدام به خودکشی افزایش می‌یابد. این عوامل در کنار اختلالات زمینه‌ای روانی بیان می‌شود. البته این یک نظریه عمومی است و در تمامی موارد قطعیت ندارد.

عوامل خطر اقدام به خودکشی در چه افرادی بیشتر دیده می‌شود

مقیمی عضو هیئت علمی دانشگاه در ادامه به اهمیت توجه به سابقه خودکشی در خانواده افرادی که به بیماری اعصاب و روان مبتلا بودند یا هستند، اشاره کرد و ادامه داد: طبق پژوهش‌ها به طور تقریبی کسانی که به علت وجود بیماری زمینه‌ای دست به خودکشی می‌زنند، در مقایسه با کسانی که سابقه بیماری دارند ولی سابقه خودکشی ندارند، از لحاظ ژنتیکی متفاوت هستند؛ این بدان معنی است که خودکشی در خانواده گروه اول بیشتر از خانواده گروه دوم دیده شده است. به بیان دیگر نگرانی در خصوص فرد مراجعه کننده به روانپزشک با سابقه خودکشی در خانواده، در مقابل مراجعه کننده بدون سابقه ژنتیکی، بسیار بیشتر است.

در ادامه دکتر سلطانی روان شناس عنوان کرد: به طور کلی این انتخاب در مواقع بحرانی در سنین نوجوانی، جوانی و پیری یعنی بالای ۶۵ سال، بیشتر از سنین دیگر مشاهده می‌شود. همچنین آمار خودکشی در افراد بیکار و افراد مصرف کننده مواد مخدر یا الکل بیشتر است. 

.

به این افکار دامن نزنیم!

متخصص اعصاب و روان، بر لزوم توجه به اهمیت توسعه زیرساخت‌های فرهنگی و آموزشی در پیشگیری گسترده از خودکشی تاکید و اظهار کرد: افراد باید آموزش ببینند و بدانند ظهور افکار خودکشی ناشی از اختلالات روانی بوده و لازم است به پزشک مراجعه کنند.

وی ادامه داد: البته مراجعه کردن یا نکردن افراد به پزشک، به پیشینه ذهنی آنها و میزان فرهنگ سازی در جوامع مرتبط است، اگر این مفهوم در جامعه شکل گیرد که خودکشی یک بیماری است، افراد به سمت مشاوره و درمان خواهند رفت، اما تعریف خودکشی به عنوان واکنشی در مقابل عدم تحمل بی عدالتی، بی کفایتی و شرایط بد روزگار و تبلیغ آن در جامعه، پیشگیری از این اقدام را دشوار می‌کند.

 خودکشی مسالهای پیچیده است که هیچ علت واحدی برای آن وجود ندارد. خودکشی، نتیجه تعامل پیچیدهای از عوامل زیستی، زنتیکی، روانی، اجتماعی، فرهنگی و محیطی است.

 توضیح این مساله که چرا در شرایط یکسان عدهای خودکشی میکنند و عده دیگر حتی در شرایط بدتر خودکشی نمیکنند، مشکل است. با این حال، بسیاری از خودکشی ها قابل پیشگیری هستند. در حال حاضر، خودکشی مساله عمده سلامت عمومی در تمام کشورها است.

  • گروه خبری : آخرین اخبار,اخبار واحدها
  • کد خبری : 106560
کلیدواژه